- kəmşirin
- sif. <fars.> Azacıq şirin, normadan az şirnisi olan. Kəmşirin nar. Kəmşirin şərab. – Çayımız kəmşirin, çörək yavan; Kağızlar qam-qam, top-top. R. R..
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.
göz — is. 1. İnsan və heyvanda görmə orqanı. Qara gözlər. Ala gözlər. İri göz. – Xumar xumar baxmaq göz qaydasıdır; Lalə tək qızarmaq üz qaydasıdır. M. P. V.. Arvad . . yaşarmış gözlərini silib ərinin qabağında döyükə döyükə qaldı. S. Rəh.. Göz ağı… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dərbəndi — is. <Dərbənd şəhərinin adından> 1. İrigiləli kəmşirin üzüm növü. Dərbəndidən doşab olmaz. 2. Azərbaycan oyun havalarından birinin adı. Dərbəndi oynamaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
kəmşirinlik — is. Kəmşirin şeyin hal və keyfiyyəti … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
məbada — əd. <fars.> Birini bir işdən, hərəkətdən saqındırmaq, çəkindirmək üçün işlədilən söz (bəzən qoşa işlənir); olmaya, olmaya olmaya, etmə, saqın. Məbada onunla yoldaşlıq edəsən! Məbada gedəsən. – Fəqanə gəlmə, könül, çəkdi yar şəmşirin; Məbada … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
zərif — sif. <ər.> 1. İncə. Zərif çiçəklər. Zərif əl. Zərif yun. – <Əbdüləli bəy:> Qadın vücudu zərif z. yaranmışdır, odur ki, qədimlərdə qadınlar gəcavə ilə gəzirdilər. C. C.. Varlığın nə zərif z. yarandı sənin; Gözlə görünməyən bir aləmin… … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti